Pinczery - pies, suka, szczeniaki. Kupię, sprzedam, oddam psa - ogłoszenia znajdzto.pl (3)

 Pinczer

Pinczery stanowią grupę psów, których przodkami są niemieckie psy stróżujące i obronne. Pierwsze pinczery pojawiły się w XVIII wieku, jako psy polujące na szczury i inne gryzonie.

Obecnie pinczery są cenione za niewielkie wymagania w utrzymaniu, dużą energię i inteligencję. Do grupy pinczerów zaliczane są dobermany, pinczery austriackie, małpie, miniaturowe i średnie. Na przestrzeni lat wyodrębniły się dwa kierunki hodowli – gładkowłowe i szorstkowłose. Te drugie dały początek sznaucerom. Obecnie w typie gładkowłosym są pinczery średnie. W trakcie selekcji szczeniąt wybierano także te, które rodziły się większe od innych psów. W ten sposób powstała rasa pinczera gładkowłosego dużego, czyli dobermany.
Oficjalnie odmiany poszczególnych pinczerów wyodrębniono w 1895 r. Pinczery o mniejszych gabarytach są traktowane jako psy do towarzystwa. Są bardzo ciekawe świata, pojętne i chętnie wykonują polecenia, choć także potrafią być dominujące. Bardzo przywiązują się do właściciela, jednak wymagają odpowiedniego prowadzenia i dyscypliny. Psy tej rasy lubią ruch i zabawę, nie straszny jest im śnieg i zimno. Pinczery nie nadają się za bardzo do rodzin z małymi dziećmi. Wprawdzie przejawiają cechy opiekuna, jednak mają tendencję do traktowania najmłodszych domowników jako tych najniżej umiejscowionych w hierarchii stada. Pinczer może niechcąco wyrządzić dziecku krzywdę, dyscyplinując je. Z tego względu zabawa pinczera z dzieckiem powinna odbywać się pod kontrolą dorosłego. Zdarza się także, że psy tej rasy z rezerwą odnoszą się do któregoś z domowników.
Pinczery nadają się doskonale do trzymania w mieszkaniu, jak w domu z ogrodem. Pielęgnacja nie wymaga wielu zabiegów. Wystarczy raz w tygodniu wyczesać sierść miękką szczotką lub rękawicą gumową. U pinczerów częściej osadza się kamień nazębny, dlatego warto okresowo sprawdzać stan uzębienia psa. Częstym problemem właścicieli pinczerów jest ich szczekliwość.